แบคทีเรียในไส้ของผึ้งที่ได้รับการออกแบบมาจะหลอกให้ผู้จู่โจมทำลายตนเอง

โปรดทราบว่าไรดูดไขมันที่ตายแล้วรวมทั้งเชื้อไวรัสทำลายปีก จุลอินทรีย์ในไส้ที่ได้รับการออกแบบมาเป็นพิเศษสามารถคุ้มครองปกป้องผึ้งโดยการโกหกล่อศัตรูให้ทำลายตนเอง แบคทีเรีย Snodgrassella ที่มีรูปร่างเหมือนแท่งซึ่งพบมากในไส้ของผึ้งได้รับการออกแบบมาเพื่อปลดปล่อยโมเลกุล RNA แบบเกลียวคู่ซึ่งจะช่วยลดรูปแบบการทำงานของยีนในไรหรือเชื้อไวรัส แล้วศัตรูพืชจะทำลายตนเองโดยการปิดยีนที่สำคัญนิดหน่อยของมันเอง กลอุบายนี้กัดกันกรรมวิธีด้านชีววิทยาตามธรรมชาติที่เรียกว่าการก่อกวน RNA หรือ RNAi (SN: 10/4/06) แบคทีเรียในระบบทางเดินอาหารนำไปสู่การบิดเบือนข้อมูลที่เป็นจุดมุ่งหมายนี้“ บางสิ่งบางอย่างเสมือนวัคซีนที่มีชีวิต” ฌอนลีโอที่นาร์ดนักจุลชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยเท็กซัสออสตินกล่าวหนทางที่ตั้งเป้าหมายของ RNA ทำให้นักวิทยาศาสตร์พึงพอใจสำหรับเพื่อการต่อสู้กับศัตรูพืชหรือปัญหาอื่นๆในเวลาที่ลดช่องทางสำหรับการรังแกคนที่ไม่รู้เรื่องอิโหน่อิเหน่ งานก่อนหน้าที่ผ่านมาทำให้เห็นว่าการให้ผึ้งโดยตรงกับ RNA ที่ระบุเองก็สามารถใช้งานได้เหมือนกัน Leonard กล่าว แม้กระนั้นสิ่งต่างๆนั้นราคาแพงแพงสำหรับการผลิตแล้วก็สลายตัวอย่างเร็ว อย่างไรก็ดีจุลอินทรีย์ในไส้สามารถสร้าง RNA ได้ถัดไปและก็เติมเต็มอุปทานสำหรับเพื่อการทดลองแบบง่ายลีโอท้องนาร์ดแล้วก็สหายร่วมงานได้ตั้งเป้าหมายภัยรุกรามใหญ่สองอย่างต่อผึ้งในอเมริกาเหนือ ดังเช่นว่า การดูดไขมันไรวาร์โรอาปรสิตแล้วก็เชื้อไวรัสปีกที่ผิดรูปผิดร่างซึ่งไรพวกนั้นแพร่ขยายไปในผึ้ง (SN: 1/18/19) นักวิทยาศาสตร์กล่าวในนิตยสาร Science 31 ม.ค.สำหรับในการเตรียมการผึ้งอายุน้อย ในการทดลองไรนักค้นคว้าได้ติดตามชะตาชีวิตของศัตรูพืช (การเก็บไรเพื่อแพร่ระบาดไปในผึ้งทดสอบนั้นง่ายลีโอทุ่งนาร์ดกล่าวเพียงหาผึ้งที่ถูกก่อกวนแล้วปัดฝุ่นด้วยน้ำตาลผงแล้วไรจะตกลงมาในห้องน้ำอาร์โทรพอเพียงด) ไรมีทิศทางที่จะตายราว 70 เปอร์เซ็นต์ด้านใน 10 วันเมื่อรับประทานผึ้ง กับจุลชีวันในไส้ที่ติดกับดักหนู การทดลองเชื้อไวรัสก็มองมีทิศทางเช่นเดียวกัน ผึ้งที่ฉีดด้วยแบคทีเรียปกป้องมีอัตราการรอคอยดชีวิตสูงมากขึ้น 37 เปอร์เซ็นต์ใน 10 ครั้งหน้าจากสัมผัสกับเชื้อไวรัสปีกที่ผิดรูปผิดรอย การทดสอบนี้เป็นการพิสูจน์วิธีการลีโอที่นาร์ดกล่าว  ขอขอบคุณบทความคุณภาพ จาก แทงบอล ผึ้งมิได้ดำเนินชีวิตราวกับสำหรับในการทดลองจริงๆ- ในกรงเล็กๆที่มีเพื่อนพ้องอ่อนวัยเท่าๆกัน 20 ตัว เคล็ดลับจุลชีวันในไส้นี้จึงควรปฏิบัติงานในความสลับซับซ้อนของรังที่บริบูรณ์ รวมทั้งแบคทีเรียที่ใช้ปกป้องก็จำเป็นที่จะต้องปฏิบัติงานด้านในจุลอินทรีย์ในไส้ของผึ้งเต็มแบบอย่างการสั่งสมของแบคทีเรียรวมทั้งจุลอินทรีย์อื่นๆที่เจอในอวัยวะภายในของแมลง “ ผึ้งมีไมโครไบโอมที่คล้ายคลึงและก็สงวนไว้ได้อย่างน่าทึ่ง” แม้ว่าจะมีการเปลี่ยนอย่างหนักลีโอทุ่งนาร์ดกล่าว เมื่อตัวอ่อนผึ้งกลายเป็นตัวสมบูรณ์เต็มวัยมันจะสูญเสียเยื่อบุไส้เก่าและก็จุลชีวันที่อาศัยอยู่ตรงนั้น ผึ้งที่พึ่งโตเต็มวัยจะเติมเต็มจุลชีพจากเพื่อนฝูงร่วมรัง ปกติแบคทีเรียห้าประเภทจะปรากฏขึ้นซ้ำซากจำเจรวมทั้งแบคทีเรีย Snodgrassella ที่ดีไซน์มาในการทดลองนี้ การควบคุมแบคทีเรียพวกนั้นเพื่อหา RNA แบบเกลียวคู่เป็น“ แนวทางที่แปลกใหม่แล้วก็เยี่ยมที่สุดสำหรับการส่งระบบนี้” Dennis vanEngelsdorp นักระบาดวิทยาจากมหาวิทยาลัยแมริแลนด์ในคอลเลจพาร์คกล่าว แต่ว่าเขาเตือนว่าการใช้งานจริงจำต้องใช้เวลานาน นอกจากจุดบกพร่องที่เลี่ยงมิได้สำหรับเพื่อการอุตสาหะขยายขนาดการทดลองในห้องทดลองขนาดเล็กเขายังมองเห็นปริศนาใหญ่ๆที่จำเป็นต้องตรึกตรอง ด้วย RNAi“ คุณกำลังปิดยีนแล้วก็จะต้องมีการโต้เถียงกันอย่างยอดเยี่ยมว่าพวกเราจะควบคุมสิ่งนี้เช่นไร” เขากล่าวว่าการใช้แบคทีเรียในระบบทางเดินอาหารเพื่อสำเร็จที่ร้ายแรงต่อศัตรูพืชนั้นเป็น "เรื่องสำคัญมากมาย" Jay Evans นักวิชากีฏวิทยาจากห้องทำการด้านการวิจัยผึ้งของกระทรวงเกษตรสหรัฐในเมืองเบลต์สวิลล์เมืองแมริแลนด์กล่าว "พวกเราได้ทดสอบกับผลของการทดสอบยาวนานหลายปีแล้วอาจเกิดขึ้นจาก แบบอย่างอื่นๆของการส่ง RNA นั้นไม่ดี” แต่ว่าไม่ว่าโลกจะพร้อมสำหรับผึ้งที่มีจุลอินทรีย์ในไส้ที่ได้รับการดัดแปลงแก้ไขกรรมพันธุ์หรือไม่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ง เขาไม่มุ่งหวังว่าผึ้งกลุ่มนี้จะแผดเสียงงึมงำผ่านสวนอัลมอนด์หรือสวนผลแอปเปิ้ลเร็วๆนี้