ภรรยาเป็นหญิง พันธมิตรในการดำเนินการต่อสัมพันธภาพระหว่างคู่สมรส คำนี้ยังคงมีผลบังคับใช้กับผู้หญิงที่แยกจากคู่ครองของเธอและสิ้นสุดที่จะใช้กับผู้หญิงเช่นนี้เฉพาะเมื่อการแต่งงานของเธอสิ้นสุดลงหลังจากการหย่าร้างที่ยอมรับตามกฎหมายหรือการตายของคู่สมรสของเธอ ในการตายของหุ้นส่วนของเธอภรรยาถูกเรียกว่าเป็นแม่ม่ายแต่ไม่ใช่หลังจากที่เธอหย่าจากคู่ครองของเธอ สิทธิและหน้าที่ของภรรยาที่เกี่ยวข้องกับคู่ของเธอและสถานะของเธอในชุมชนและในกฎหมายแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรมและมีความหลากหลายในช่วงเวลาฃ คำนี้มีต้นกำเนิดดั้งเดิมจากในภาษาอังกฤษยุคกลางมันมีรูปแบบและในภาษาอังกฤษโบราณ " ผู้หญิงหรือภรรยา" มันเกี่ยวข้องกับเยอรมัน สมัยใหม่Weib (หญิง, หญิง), [1]และเดนมาร์ก  (ภรรยา, บทกวีปกติ) และอาจได้มาในที่สุดจากอินโด - ยูโรรากghwībh- "ความอัปยศ; pudenda" กีบแต่ละความหมาย "หญิงหี" กับความหวือหวาที่ชัดเจน ความหมายดั้งเดิมของวลี "ภรรยา" เป็นเพียง "ผู้หญิง" ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการแต่งงานหรือสามี / ภรรยาถูกเก็บรักษาไว้ในคำเช่น " ผดุงครรภ์ " และ  ในหลายวัฒนธรรมการแต่งงานโดยทั่วไปคาดว่าผู้หญิงจะใช้นามสกุลสามีของเธอแม้ว่าจะไม่เป็นสากล ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วอาจระบุสถานภาพการสมรสของเธอได้หลายวิธี: ในวัฒนธรรมตะวันตกผู้หญิงที่แต่งงานแล้วมักจะสวมแหวนแต่งงานแต่ในวัฒนธรรมอื่นอาจใช้เครื่องหมายอื่นของสถานภาพการสมรส โดยทั่วไปแล้วผู้หญิงที่แต่งงานแล้วจะได้รับเกียรติยศ " นาง " แต่ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วบางคนชอบที่จะเรียกว่า " นางสาว " ชื่อที่ใช้โดยการตั้งค่าหรือเมื่อสถานะสมรสของผู้หญิงไม่เป็นที่รู้จัก

สนับสนุนโดยpsthai888

เว็ป สล็อตออนไลน์ 

ผู้หญิงในวันแต่งงานของเธอมักจะอธิบายว่าเป็นเจ้าสาวแม้หลังจากพิธีแต่งงานในขณะที่ถูกอธิบายว่าเป็นภรรยาก็เหมาะสมหลังจากแต่งงานหรือหลังฮันนีมูน หากเธอจะแต่งงานกับชายคนหนึ่งคู่ของเธอเป็นที่รู้จักกันเป็นเจ้าบ่าวในระหว่างการจัดงานแต่งงานและภายในแต่งงานจะเรียกเธอว่าสามี ในประเพณีเก่ายังคงตามมาเช่นโดยพิธีกรรมโรมันคาทอลิกคำว่าเจ้าสาวหมายถึงคู่หมั้นและนำไปใช้กับการแลกเปลี่ยนความยินยอมเกี่ยวกับการแต่งงาน (การแต่งงานที่แท้จริง); ตั้งแต่นั้นมาแม้ในขณะที่พิธีอื่น ๆ ยังคงดำเนินต่อไปผู้หญิงคนนั้นเป็นภรรยาและไม่ได้เป็นเจ้าสาวอีกต่อไปและคู่บ่าวสาวจะไม่ได้รับการกล่าวถึงเช่นนี้ แต่เป็นคู่บ่าวสาว "ภรรยา" หมายถึงความสัมพันธ์เชิงสถาบันกับคู่สมรสอื่น ๆซึ่งแตกต่างจากแม่คำที่ทำให้ผู้หญิงเข้าสู่บริบทของลูก ๆ ของเธอ ในสังคมบางแห่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในอดีตนางสนมเป็นผู้หญิงที่อยู่ในความสัมพันธ์ที่ต่อเนื่องมักจะมีความสัมพันธ์แบบเชิงซ้อนกับผู้ชายที่ไม่สามารถแต่งงานกับเธอได้บ่อยครั้งเนื่องจากสถานะทางสังคมที่แตกต่างกัน คำว่าภรรยาถูกนำไปใช้กันมากที่สุดกับผู้หญิงคนหนึ่งในสหภาพทำนองคลองธรรมตามกฎหมาย (รวมถึงกฎหมายศาสนา ) ไม่ใช่กับผู้หญิงคนหนึ่งในไม่เป็นทางการอยู่ร่วมกันความสัมพันธ์ซึ่งอาจจะเรียกได้ว่าเป็นแฟนพันธมิตร อย่างมีนัยสำคัญอื่น ๆนางสนม , เมียน้อยฯลฯ อย่างไรก็ตามผู้หญิงในการแต่งงานตามกฎหมายที่เรียกว่าอาจอธิบายตัวเองว่าเป็นภรรยากฎหมายสามัญภรรยาพฤตินัยหรือเพียงแค่ภรรยา ผู้ที่แสวงหาความเป็นกลางทางเพศขั้นสูงอาจหมายถึงคู่สมรสทั้งสองในฐานะ "คู่สมรส" และหลายประเทศและสังคมต่างก็อ้างถึงกฎหมายมาตราของตนโดยแทนที่ "ภรรยา" และ "สามี" ด้วย "คู่สมรส".

สถานะของภรรยาอาจถูกยกเลิกโดยการหย่าร้าง , การยกเลิกหรือการตายของคู่สมรส ในกรณีของการหย่าร้างมักมีการใช้คำศัพท์เช่นอดีตภรรยาหรืออดีตภรรยา ด้วยความเคารพต่อการยกเลิกข้อกำหนดดังกล่าวไม่ใช่การพูดอย่างถูกต้องเพราะการเพิกถอนซึ่งแตกต่างจากการหย่าร้างมักจะมีผลย้อนหลังซึ่งหมายความว่าการแต่งงานที่ถูกเพิกถอนจะถือว่าไม่ถูกต้องตั้งแต่เริ่มต้นราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น ในกรณีของการตายของคู่สมรสอื่น ๆ ที่คำที่ใช้เป็นม่าย สถานะทางสังคมของผู้หญิงเหล่านี้แตกต่างกันไปตามวัฒนธรรม แต่ในบางสถานที่พวกเขาอาจต้องปฏิบัติที่อาจเป็นอันตรายเช่นมรดกของหญิงม่ายหรือการแต่งงาน levirate ; หรือผู้หญิงที่หย่าร้างอาจถูกตีตราทางสังคมในบางวัฒนธรรม, การสิ้นสุดของสถานะของภรรยาทำให้ชีวิตตัวเองไม่มีความหมายเช่นเดียวกับในกรณีของวัฒนธรรมที่ได้รับการฝึกฝนที่สติเป็นศพพิธีกรรมภายในบางเอเชียชุมชนซึ่งเป็นม่ายเมื่อเร็ว ๆ นี้หญิงฆ่าตัวตายด้วยไฟโดยทั่วไป สามีของเมรุเผาศพ สิทธิตามกฎหมายของภรรยามาตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 และในหลายเขตอำนาจศาลอาจถูกโต้แย้ง เรื่องนี้ได้รับการกล่าวถึงเป็นพิเศษโดยJ(1869) ในอดีตสังคมหลายแห่งได้ให้สิทธิและภาระผูกพันกับสามีซึ่งแตกต่างจากชุดของสิทธิและหน้าที่ที่มอบให้แก่ภรรยา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการควบคุมของสถานภาพสมรสสิทธิในการสืบทอดและสิทธิในการกำหนดกิจกรรมของลูกของการแต่งงานนั้นมักจะมอบให้แก่คู่สมรสฝ่ายชาย อย่างไรก็ตามการปฏิบัตินี้ถูกลดทอนลงอย่างมากในหลายประเทศในศตวรรษที่ยี่สิบและกฎเกณฑ์ที่ทันสมัยกว่ามีแนวโน้มที่จะกำหนดสิทธิ์และหน้าที่ของคู่สมรสโดยไม่ต้องอ้างอิงเพศ ในบรรดาประเทศในยุโรปที่ผ่านมาเพื่อสร้างความเท่าเทียมทางเพศในการแต่งงานคือสวิตเซอร์แลนด์กรีซสเปนและฝรั่งเศสในปี 1980 อย่างไรก็ตามในกฎหมายการสมรสต่าง ๆทั่วโลกสามียังคงมีอำนาจต่อไป เช่นประมวลกฎหมายแพ่งของอิหร่านกล่าวในมาตรา 1105: "ในความสัมพันธ์ระหว่างสามีและภรรยาตำแหน่งของหัวหน้าครอบครัวที่เป็นสิทธิพิเศษของสามี" ในบางวัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตะวันตกโฟน มักจะเปลี่ยนนามสกุลเป็นของสามีเมื่อแต่งงาน สำหรับบางคนนี่คือการปฏิบัติที่ขัดแย้งเนื่องจากมันผูกติดกับหลักคำสอนทางประวัติศาสตร์ของการปิดบังและบทบาทรองลงมาในอดีตของภรรยา บางคนแย้งว่าวันนี้นี่เป็นเพียงประเพณีที่ไม่เป็นอันตรายซึ่งควรได้รับการยอมรับว่าเป็นทางเลือกฟรี เขตอำนาจศาลบางแห่งพิจารณาว่าการปฏิบัตินี้เป็นการเลือกปฏิบัติและขัดต่อสิทธิสตรีและถูก จำกัด หรือห้าม ตัวอย่างตั้งแต่ 2526 เมื่อกรีซเป็นลูกบุญธรรมกฎหมายการแต่งงานใหม่ซึ่งรับประกันความเท่าเทียมกันทางเพศระหว่างคู่สมรสผู้หญิงในกรีซจะต้องเก็บชื่อเกิดไว้ตลอดชีวิต เดิมและยังคงอยู่ในหลายวัฒนธรรมบทบาทของภรรยาที่ถูกผูกติดอยู่อย่างใกล้ชิดกับที่ของแม่โดยความคาดหวังที่แข็งแกร่งที่ภรรยาควรจะมีลูกในขณะที่ตรงกันข้ามกับหญิงที่ยังไม่แต่งงานไม่ควรมีเด็กนอกสมรส มุมมองเหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงในหลายส่วนของโลก เด็กที่เกิดนอกสมรสได้กลายเป็นเรื่องธรรมดาในหลายประเทศ แม้ว่าภรรยาบางคนโดยเฉพาะในประเทศตะวันตกเลือกที่จะไม่มีลูกแต่ตัวเลือกดังกล่าวไม่เป็นที่ยอมรับในบางส่วนของโลก ยกตัวอย่างเช่นในประเทศกานาตอนเหนือการจ่ายเงินค่าเจ้าสาวหมายถึงความต้องการของผู้หญิงที่จะเลี้ยงลูกและผู้หญิงที่ใช้การคุมกำเนิดมีความเสี่ยงต่อการถูกข่มขู่และข่มขู่ นอกจากนี้บางศาสนาถูกตีความว่าต้องการลูกในการแต่งงาน; เช่นสมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสกล่าวในปี 2558 ว่าการเลือกไม่ให้มีลูกคือ "เห็นแก่ตัว"