คำนามกลุ่มเป็นคำนาม

 คำนามกลุ่มเป็นคำนามที่ - แม้ว่าพวกเขาจะเปลี่ยนเป็นเอกพจน์ - อ้างถึงกลุ่มที่ประกอบด้วยบุคคลหรือนิติบุคคลมากกว่าหนึ่งคน ตัวอย่าง ได้แก่คณะกรรมการ , รัฐบาลและตำรวจ ในภาษาอังกฤษคำนามเหล่านี้อาจตามมาด้วยคำกริยาหรือพหูพจน์เอกพจน์และพหูพจน์หรือเรียกโดยสรรพนามเอกพจน์หรือพหูพจน์เอกพจน์ที่เป็นที่นิยมโดยทั่วไปเมื่อกล่าวถึงอ

 เพศของคำนาม (รวมถึงจำนวนและกรณีที่เกี่ยวข้อง) มักจะนำมาซึ่งข้อตกลงในคำที่แก้ไขหรือเกี่ยวข้องกับมัน ตัวอย่างเช่นในภาษาฝรั่งเศสรูปแบบเอกพจน์ของบทความที่ชัดเจนคือเลอกับคำนามผู้ชายและlaกับผู้หญิง; คำคุณศัพท์และคำกริยาบางรูปแบบก็เปลี่ยนไปเช่นกันเมื่อเพิ่ม-eกับผู้หญิง เพศไวยกรณ์มักจะมีความสัมพันธ์กับรูปแบบของคำนามและรูปแบบการผันตามมัน; ตัวอย่างเช่นทั้งคำนามอิตาลีและรัสเซียส่วนใหญ่ลงท้ายด้วย-aเป็นผู้หญิง เพศยังสามารถสัมพันธ์กับเพศของผู้อ้างอิงของคำนามโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของคำนาม denoting คน (และบางครั้งสัตว์) คำนามเนื้อหาไม่ได้มีเพศในภาษาอังกฤษสมัยใหม่แม้ว่าหลายคนจะแสดงถึงคนหรือสัตว์ของเพศที่เฉพาะเจาะจง (หรือเพศสังคม ) และคำสรรพนามที่อ้างถึงคำนามต้องใช้เพศที่เหมาะสมสำหรับคำนามที่ (ในหญิงสาวที่หายไปของเธอแว่นตา.)

สนับสนุนบทความโดย lucaclub88

เว็บ บา  คาร่าออนไลน์

 นับคำนามหรือคำนามนับเป็นคำนามทั่วไปที่สามารถใช้เป็นพหูพจน์ , สามารถใช้รวมกับตัวเลขหรือการนับปริมาณ (เช่นหนึ่ง , สอง , หลาย , ทุก , มากที่สุด ) และสามารถใช้แน่นอนบทความเช่นหรือ(ในภาษาที่ มีบทความดังกล่าว) ตัวอย่างของคำนามนับเป็นเก้าอี้ , จมูกและโอกาส คำนามมวลหรือนับไม่ได้ (หรือที่ไม่นับ ) คำนามที่แตกต่างจากคำนามนับได้อย่างแม่นยำในส่วนที่พวกเขาไม่สามารถใช้คำพหูพจน์หรือรวมกับคำว่าตัวเลขหรือชนิดข้างต้นของปริมาณ ตัวอย่างเช่นไม่สามารถอ้างถึงเฟอร์นิเจอร์หรือเฟอร์นิเจอร์สามรายการ เรื่องนี้เป็นจริงแม้ว่าจะมีการนับชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์ที่ประกอบไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ ดังนั้นความแตกต่างระหว่างมวลและคำนามนับไม่ควรทำในแง่ของสิ่งที่คำนามหมายถึง แต่ในแง่ของวิธีที่คำนามปัจจุบันหน่วยงานเหล่านี้คำนามจำนวนมากมีทั้งที่นับได้และไม่สามารถนับได้ ตัวอย่างโซดานับได้ใน "ให้สามโซดา" แต่นับไม่ได้ใน "เขาชอบโซดา"

 นั่นคือความคิดหรือแนวคิด (เช่นความยุติธรรมหรือความเกลียดชัง) ในขณะที่ความแตกต่างนี้บางครั้งก็เป็นเอกสิทธิ์บางนามมีความรู้สึกหลายอย่างรวมทั้งรูปธรรมและนามธรรม: พิจารณาตัวอย่างเช่นคำนามศิลปะซึ่งมักจะหมายถึงแนวคิด (เช่นศิลปะเป็นองค์ประกอบสำคัญของวัฒนธรรมมนุษย์ ) แต่ที่ สามารถอ้างถึงงานศิลปะเฉพาะในบริบทบางอย่าง (เช่นฉันวางงานศิลปะของลูกสาวของฉันในตู้เย็น ) คำนามที่เป็นนามธรรมบางคำพัฒนาขึ้นโดยใช้คำนามเปรียบเทียบจากรากศัพท์ เหล่านี้รวมถึงข้อเสียเปรียบ , ส่วน , ไม่ยอมอ่อนข้อและการดูดซึม ในทำนองเดียวกันคำนามบางคำมีทั้งนามธรรมและสัมผัสที่เป็นรูปธรรมโดยที่ภายหลังได้รับการพัฒนาโดยการขยายเปรียบเทียบจากอดีต เหล่านี้รวมถึงมุมมอง , กรอง , โครงสร้างและที่สำคัญ ในภาษาอังกฤษคำนามนามธรรมจำนวนมากถูกสร้างขึ้นโดยการเพิ่มคำต่อท้าย ( -ness , -ity , -ion ) ในคำคุณศัพท์หรือคำกริยา ตัวอย่างมีความสุข (จากคำคุณศัพท์มีความสุข ), การไหลเวียน (จากคำกริยาหมุนเวียน ) และความสงบ (จากคำคุณศัพท์ที่เงียบสงบ )

Link: คลิ๊กที่นี่